ΟΡΕΙΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΑΙΩΝ
Ο ευγενικός γίγαντας. Ο ορεινός σκύλος των Πυρηναίων είναι πιθανόν η πιο δυνατή ράτσα που υπάρχει. Πίσω όμως από αυτή την πελώρια κι επιβλητική κορμοστασιά, θα ανακαλύψετε κρυμμένο έναν αγνό, πιστό και αφοσιωμένο οικογενειακό σύντροφο.
Αρχέγονος ορεινός μολοσσοειδής σκύλος που μεταφέρθηκε στην Ιβηρική χερσόνησο την εποχή των μεγάλων μεταναστεύσεων και του Ελληνορωμαϊκού αποικισμού. Ο Ορεινός Σκύλος των Πυρηναίων είναι απόγονος των μολοσσοειδών της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ η ύπαρξή του, βάσει αρχαιολογικής έρευνας, εντοπίζεται στην εποχή του χαλκού και πιθανόν από το 3000 π.χ.
Εξελίχθηκε στην οροσειρά των Πυρηναίων μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας και είναι συγγενής μολοσσοειδών ορεινού τύπου (mastin de los Pirineos). Ποιμενικός σκύλος εργασίας, προστάτευε τα κοπάδια των προβάτων από τους λύκους και τις αρκούδες και βοηθούσε στις αγροκτηνοτροφικές δουλειές, έλκοντας φορτία στο χιόνι.
Ο “βασιλικός σκύλος” του λαού
Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους και δημοφιλείς φύλακες κοπαδιών, ο Ορεινός Σκύλος των Πυρηναίων ανακαλύφθηκε από τους Γάλλους ευγενείς πριν την επανάσταση κι εκτελούσε χρέη φύλακα στα μεγάλα παλάτια της Νότιας Γαλλίας. Επί βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου ονομάστηκε “ο βασιλικός σκύλος της Γαλλίας”. Χωρίς αυτό να εξασφαλίζει την αποκλειστική χρήση του από τους γαλαζοαίματους, οι χωρικοί συνέχισαν να τον έχουν δίπλα τους, απολαμβάνοντας τις ικανότητές του στη φύλαξη των κοπαδιών.
Παρά το γεγονός ότι υπήρχε ιδιαίτερη προτίμηση στα φυσικά και σωματικά χαρακτηριστικά του σκύλου, όπως η δύναμη, η οξεία ακοή και οι μεγάλες πατούσες για σταθερό περπάτημα, η ψυχολογική πλευρά του σκύλου θεωρούνταν πρωταρχικής σημασίας. Γι’ αυτό και όταν ένας σκύλος αν και προστάτευε το κοπάδι του, δεν ανέπτυσσε δεσμό μαζί του, η μοίρα του ζώου ήταν θάνατος, εγκατάλειψη ή πώληση -και μάλιστα σε εξωφρενική τιμή- σε κάποιον ξένο που δεν ενδιαφερόταν για τα χαρακτηριστικά αυτά.
Σαγηνευτική ματιά
Ο 20ος αιώνας βρήκε τον Ορεινό Σκύλο των Πυρηναίων κοντά στην εξαφάνιση. Ως “σωτήρας” της φυλής θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Bernard Senac-Lagrange, Γάλλος αριστοκράτης και αυθεντία επί κυνολογικών θεμάτων, ο οποίος δημιούργησε και το πρώτο καταγεγραμμένο πρότυπο.
Ένθερμος οπαδός και λάτρης της φυλής, ο Lagrange είχε πει: “Μόνο μια αληθινή φυλή κατέχει αυτή τη γοητευτική, σαγηνευτική, σχεδόν απροσδιόριστη έκφραση στα μάτια, μακρινή και ταυτόχρονα “χαϊδευτική”, βαθιά στοχαστική και λίγο λυπημένη. Κοιτάζοντας αυτά τα μάτια, η απέραντη ηθική αξία αυτής της φυλής σού τρυπάει την καρδιά”.
Άγρυπνος φρουρός εξ αποστάσεως
Μέχρι τις μέρες μας, ο Ορεινός Σκύλος των Πυρηναίων εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στο πατρογονικό του καθήκον, ιδίως στη χώρα των Βάσκων, διατηρώντας έντονο το ένστικτο φύλαξης των κοπαδιών από τον λύκο και την αρκούδα.
Είναι φυσικός φύλακας και πολλές φορές εξαφανίζεται για λίγες ημέρες, όμως ο βοσκός ξέρει ότι είναι κάπου κοντά και παρακολουθεί το κοπάδι από το γεγονός ότι δεν έχει απώλειες ζώων. Μετά από λίγες ημέρες εμφανίζεται για να φάει και συνεχίζει τα καθήκοντά του. Ο μεταβολισμός και η θερμοκρασία του σώματός του είναι χαμηλότερα από τα περισσότερα σκυλιά.
Ψυχικές και σωματικές απαιτήσεις
Σήμερα στην Ευρώπη και την Αμερική, ο σκύλος των Πυρηναίων είναι ένας οικογενειακός, συντροφικός σκύλος και φύλακας.
Πρόκειται για μια φυλή αρχοντική, με διάχυτη εξυπνάδα, προσωποποίηση της καλοσύνης κι ευγένειας με εκείνους που γνωρίζει και αφοσίωσης στους οικείους του, σε σημείο που ορισμένες φορές αγγίζει τα όρια αυτοθυσίας.
Είναι λάτρης των παιδιών, αξιόπιστος ποιμενικός και φύλακας, καθώς και σκύλος έλξης του αγροκτήματος. Από την πολύ μικρή ηλικία των 6 μηνών, ο σκύλος αυτός αναπτύσσει δεσμό με το κοπάδι του και είναι σε θέση να το προστατεύσει.
Όντας έντονα αφοσιωμένος και τρυφερός, ο σκύλος των Πυρηναίων απαιτεί συντροφική οικογενειακή ζωή κι αγάπη απ’ όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Χρειάζεται χρόνο, χώρο, άσκηση και φροντίδα του πλούσιου μανδύα του για να διατηρεί ένα υγιές και λαμπερό τρίχωμα. Αν αφεθεί απεριποίητο το πανέμορφο τρίχωμά του, καταλήγει σε μια μπερδεμένη μάζα κόμπων που απειλεί την υγεία του.
Ο Ορεινός σκύλος των Πυρηναίων έχει ανάγκη να αποτελεί μέρος της ζωής των δικών του ανθρώπων και να συμπεριλαμβάνεται στις καθημερινές δραστηριότητές τους. Ιδιαίτερα κατάλληλη άσκηση γι’ αυτόν είναι η έλξη αμαξιών και μόνο ως ενήλικας χρειάζεται έντονη καθημερινή άσκηση κι ελευθερία. Ιδιαίτερες ικανότητες επιδεικνύει και στο κολύμπι.
Προκαλέστε το ενδιαφέρον του
Πρόκειται για έναν σκύλο που ανταποκρίνεται εξαιρετικά στην εκπαίδευση, αν δεν είναι μηχανική, αλλά του προσφέρει ενδιαφέρουσα ικανοποίηση. Η έλλειψη κοινωνικής ζωής οδηγεί τον περήφανο αυτό σκύλο σε αντικοινωνική συμπεριφορά, ανία και μαρασμό. Δεν μπορεί να ζήσει απομονωμένος από τους ανθρώπους και δεν ανέχεται τη σκληρότητα και τη βία. Χρειάζεται, λοιπόν, έγκαιρη κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση βασικής υπακοής χωρίς καταναγκασμό. Επίσης, η ανεξάρτητη φύση του προϋποθέτει έμπειρο χειρισμό από τον ιδιοκτήτη του.
Ιδανική συμβίωση
Η αρμονική συμβίωση με έναν Ορεινό Σκύλο των Πυρηναίων προϋποθέτει αρκετές ώρες ενασχόλησης μαζί του, αλλά παρά το γεγονός ότι πρόκειται για έναν σκύλο “φτιαγμένο” για οικογενειακή ζωή, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ζήσει μέσα σε ένα διαμέρισμα. Η καλύτερη κατοικία για έναν τέτοιο σκύλο είναι ένα σπίτι με μεγάλο εξωτερικό χώρο, όπου θα μοιράζεται τη ζωή του με μία οικογένεια. Αναπτύσσει ιδιαίτερο δέσιμο με τα μικρότερα μέλη του σπιτιού, αλλά και με όλα τα οικόσιτα ζώα, με τα οποία είναι πολύ καλός.
Υγεία
Πολύ ρωμαλέος και υγιής, αν προσεχθούν οι ευαισθησίες της νιότης που είναι κοινές σε όλα τα μολοσσοειδή και απαιτούν εμπειρία, ανατροφή, κατάλληλη δίαιτα και προσεκτική άσκηση χωρίς υπερβολές που μπορεί να προκαλέσει μόνιμες σκελετικές ανωμαλίες.
Τα ζώα αναπαραγωγής, όπως ισχύει εξάλλου και για όλες τις καθαρόαιμες φυλές, πρέπει να ελέγχονται για ισχιακή δυσπλασία και οφθαλμικές παθήσεις (PRA, γλαύκωμα, εντρόπιο, εκτρόπιο).
Άλλες ασθένειες από τις οποίες πάσχει η φυλή είναι δυσπλασία γονάτου, καρδιακές παθήσεις, αυτοάνοση θυροειδήτιδα και ασθένειες αίματος (Von Willebrand, αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, θρομβοκυτοπενία). Πολύ σπάνια εμφανίζεται επιληψία.
Ανάλυση προτύπου
Καταγωγή: Γαλλία
Ομάδα: 2 (Μολοσσοειδής Ορεινού τύπου)
Αρ. προτύπου FCI: Νο 137
Γενική εμφάνιση
Πολύ επιβλητικός, αρχοντικός σκύλος, με βαριά, ογκώδη κόκκαλα και βαθύ θώρακα εξαιρετικής ομορφιάς που αποπνέει σιγουριά και δύναμη. Αν και μερικές φορές κινείται αργά ή νωθρά, μπορεί να αντιδράσει αστραπιαία σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Γλυκός, πανέμορφος, ήπιος, αξιόπιστος σκύλος που χαρίζει σιγουριά και βαθιά αξιοπρεπή αφοσίωση στους ανθρώπους του. Η νευρικότητα και η απρόκλητη επιθετική συμπεριφορά δεν είναι τυπικές αντιδράσεις της φυλής και πρέπει να αποκλείονται από την αναπαραγωγή.
Κεφαλή
Μεγάλη και σφηνοειδής χωρίς εμφανές σκαλοπάτι (stop), φαρδιά χείλια, αφτιά σχήματος V με στρογγυλωμένη την άκρη τους, μέσου μεγέθους, παράλληλα με τα μάτια κοντά στην κεφαλή. Μάτια μεσαίου μεγέθους, έντονα καστανά με μαύρο περίγραμμα (ιδίως στα σκυλιά με κηλίδες). Χείλια αρκετά σφιχτά με μαύρο περίγραμμα. Γενικά το κεφάλι θυμίζει καφέ αρκούδα. Ο αυχένας είναι κοντός και αρκετά μυώδης.
Σώμα
Καλοσχηματισμένοι ώμοι, λοξοί κοντά στο σώμα, καπούλια ελαφρά προς τα κάτω, επίπεδα πλευρά και ευρύ στέρνο. Στα αρσενικά οι όρχεις πρέπει να είναι δύο κι εμφανείς.
Μέγεθος
Το μέσο ύψος μέχρι τον ώμο (ακρώμιο) είναι 75 cm για τα αρσενικά και 65 cm για τα θηλυκά. Το βάρος τους κυμαίνεται από 60 κιλά για τα αρσενικά έως 40 κιλά για τα θηλυκά. Οι τιμές αυτές ισχύουν για τα ελάχιστα ύψη. Τα ψηλότερα σκυλιά είναι και βαρύτερα. Είναι σκυλιά με βαρύ κόκκαλο, διπλά νύχια απαραίτητα στα πίσω πόδια και μονά στα πρόσθια.
Τρίχωμα
Ιδιαίτερα ανθεκτικό σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες με πυκνό υπόστρωμα και μακρύ εξωτερικό τρίχωμα, ολόλευκο ή βασικά λευκό με κηλίδες πορτοκαλί ή μπεζ στο κεφάλι και στη βάση της ουράς. Προτιμώνται τα γκρίζα (του ασβού) μπαλώματα.
Χαρακτήρας
Προστάτης κοπαδιών, ήρεμος, αποφασιστικός και δυνατός, με σιωπηρή αυτοπεποίθηση. Αριστοκρατικός, ήπιος, βαθιά αφοσιωμένος κι ευγενής σκύλος, με έμφυτη αρχοντιά κι επιβλητικότητα φιλήσυχου ηγεμόνα που εμπνέει σεβασμό στους γύρω του. Τέλειος προστάτης και φίλος των παιδιών.
