Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι η βασική υπακοή πρόκειται περί βασικής ανάγκης, όταν μιλάμε για βασική εκπαίδευση η οποία μοναδικό στόχο έχει να διευκολύνει τη συμβίωσή μας με το σκύλο μας.

Αφού κάνουμε δύο, τρεις διαδρομές με το ζώο στο «Φους», το τοποθετούμε στη θέση «Ζιτς», «Μπλάιπ» και απομακρυνόμαστε από αυτό, κρατώντας την άλλη άκρη του σχοινιού, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το «Κλιπς», από το οποίο περνάει το σχοινί, να βρίσκεται στο μέσον περίπου της απόστασης μεταξύ του σκύλου και εμάς. Θα πρέπει δε, να περνάει ελεύθερα από αυτό, ώστε οι τριβές να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες.

Δίνουμε ανάκληση στο ζώο και όταν αυτό έχει διανύσει 4 μέτρα απόσταση προς το μέρος μας, υψώνουμε απότομα το χέρι μας προς τα επάνω δίνοντας ταυτόχρονα το παράγγελμα «Στοπ». Όταν αυτό δεν θα σταματήσει, τραβάμε απότομα το σκοινί, έτσι ώστε το ζώο να σταματήσει αναγκαστικά από το τίναγμα και του δίνουμε το παράγγελμα «Ζίτς». Εάν αυτό δεν εκτελέσει, τραβάμε το σκοινί, ώστε το ακόμα πιο απότομο τίναγμα προς τα επάνω να το αναγκάσει να καθίσει.

Όταν αυτό συμβεί, το επαινούμε από απόσταση με ένα μπράβο και το αφήνουμε στο «Μπλάιπ» στην ίδια θέση για περίπου τρία λεπτά. Κατόπιν το φωνάζουμε, το χαϊδεύουμε και κάνουμε μία, δύο διαδρομές με το ζώο στο «Φους». Μετά επαναλαμβάνουμε την άσκηση κάθε 4 ανακλήσεις, μπορούμε να δίνουμε ένα μπλοκάρισμα, διότι εάν κάθε φορά που το φωνάζουμε το μπλοκάρουμε, τότε θα σταματήσει να έρχεται όταν καλούμε.

Μόνο με παραγγέλματα
Μετά από μία, δύο ημέρες δεν θα χρειαστεί να τραβήξουμε το σχοινί για να σταματήσουμε το ζώο, αλλά θα αρκεί μόνο το παράγγελμα το οποίο θα συνοδεύεται από τη χειρονομία. Η άσκηση αυτή μπορεί να επαναληφθεί 5 έως 6 φορές ημερησίως. Όταν δεν θα χρειάζεται πλέον το σκοινί και το ζώο θα μπλοκάρεται στο «Στοπ», «Ζιτς», άνετα χωρίς την παρουσία του, τότε το δοκιμάζουμε όταν το ζώο είναι ελεύθερο στον περιφραγμένο χώρο του ενός στρέμματος.

Εάν το ζώο από την στιγμή του «Στοπ» διανύσει γύρω στο μισό μέτρο, είναι επιτρεπτό, αλλιώς το παίρνουμε με μία δύναμη γύρω στα 5 κιλά προς τα επάνω από το περιλαίμιο και το τοποθετούμε στη θέση «Ζιτς», λίγο πιο πίσω από το σημείο που έπρεπε να σταματήσει. Η απόσταση του μπλοκαρίσματος μπορεί να αυξάνεται κατά 3 έως 5 μέτρα ημερησίως μέχρις ότου να μπορούμε με άνετο τρόπο να σταματήσουμε το ζώο σε όποια κατεύθυνση κινείται αυτό σε απόσταση 25 μέτρων.

Τότε, μέσα στον ίδιο χώρο θα βάλουμε ένα ή δύο ακόμη ανεκπαίδευτα σκυλιά ή και παιδιά, να τρέχουν και να παίζουν και τη στιγμή κατά την οποία το κουτάβι μας παίζει με αυτά, θα του δώσουμε μπλοκάρισμα στο «Ζίτς», το οποίο πρέπει να εκτελεστεί με την ίδια ακρίβεια, διαφορετικά θα πρέπει να επιμείνουμε με σταθερότητα μέχρι να το καταφέρουμε. Αυτό το επίπεδο ντρεσσαρίσματος εκπαιδεύσεως είναι για κουτάβια άνω των 7 μηνών. (συνεχίζεται)

Του Θωμά Πετρόχειλου, εκπαιδευτή