ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΜΕΡΟΣ Β’)
Συνεχίζουμε την σειρά άρθρων που αφορούν στην βασική εκπαίδευση των σκύλων η οποία είναι θεμελιώδης για την μετέπειτα εξέλιξή τους. Αρχίζει όταν το ζώο συμπληρώσει τους πρώτους επτά μήνες της ζωής του και διαρκεί σαράντα ημέρες.
Στο προηγούμενο τεύχος αναφερθήκαμε στο ρόλο του εκπαιδευτή, στην εκπαίδευση του σκύλου αλλά και στα βασικά παραγγέλματα. Τα μόνα τα οποία μένουν σταθερά σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι οι λέξεις και οι χειρονομίες των παραγγελμάτων, τα οποία σιγά-σιγά, επαναλαμβανόμενα, εντυπώνονται στη μνήμη του ζώου. Πρέπει όμως, συνεχώς να διανθίζουμε τις ασκήσεις μας με κάτι καινούργιο, ώστε ο σκύλος να μην βαριέται.
Μετά από 3-4 λεπτά σταματάμε, βάζουμε το ζώο στο «Πλάτς» και «Μπλάιπ» και γυρίζουμε στην θέση μας όπου περιμένουμε 5-10 λεπτά, δίνοντας στο ζώο το χρόνο να ηρεμήσει και να αποβάλλει την πίεση στην οποία το έχουμε υποβάλλει. Στην προσπάθειά του αυτή, θα παρατηρήσουμε ότι πολλές φορές το παίρνει για λίγο ο ύπνος. Μετά την πάροδο του προκαθορισμένου χρόνου, πηγαίνουμε σε απόσταση 2-3 μέτρων πίσω από το σκυλί και το καλούμε λέγοντας το όνομά του και το παράγγελμα «Χίια» φέρνοντας την παλάμη του δεξιού μας χεριού στην κοιλιά μας.
Εάν αυτό δεν έρθει, τότε, ρίχνουμε επάνω του ένα κομμάτι αλυσίδα βάρους 100 γραμμαρίων και επαναλαμβάνουμε την ανάκληση. Αυτό ξαφνιάζεται και έρχεται γρήγορα. Όταν έλθει, το χαϊδεύουμε, του λέμε «Φόις» και περπατάμε λίγα μέτρα με το ζώο, αφήνοντας την αλυσίδα να σέρνεται πίσω του. Μετά και χωρίς πλέον να κρατάμε την αλυσίδα, του λέμε «Ζίτς», «Μπλάιπ», απομακρυνόμαστε λίγα μέτρα δεξιά και αριστερά από το ζώο και μετά του ξαναδίνουμε ανάκληση. Όταν έρθει το χαϊδεύουμε, του λέμε «Φόις» και κάνουμε λίγες διαδρομές με την αλυσίδα να κρέμεται. Μετά το βάζουμε στο «Πλάτς» και το αφήνουμε εκεί για άλλα δέκα λεπτά.
Δώστε του ελευθερία
Όταν τελειώσει ο χρόνος, το πηγαίνουμε στο χώρο που τον έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε βόλτα, το αφήνουμε ελεύθερο και του συμπεριφερόμαστε όπως συνήθως, αποφεύγοντας να δώσουμε οποιαδήποτε εντολή. Ένα από τα βασικά πράγματα τα οποία πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι, όταν περπατάμε με το ζώο στο «Φόις», η αλυσίδα μας πρέπει να είναι τελείως χαλαρή, ώστε το ζώο να αισθάνεται περίπου ελεύθερο. Δεν πρέπει να δείχνει φοβισμένο, αλλά αντιθέτως πρέπει να κολλάει και να ανεβαίνει επάνω μας.
Οι διορθώσεις με την αλυσίδα, πρέπει να γίνονται μόνο όταν το ζώο δεν υπακούσει και αμέσως μετά να επαινεθεί. Δεν του δίνουμε παραγγέλματα όταν έχει την δυνατότητα άρνησης. Όταν δεν εκτελεί μία εντολή, η διόρθωση επαναλαμβάνεται αμέσως ισχυρότερη. Όσο πιο μακριά είναι το ζώο από εμάς και όσο πιο μεγάλοι είναι οι διάφοροι πειρασμοί του περιβάλλοντος, τόσο ισχυρότερη πρέπει να είναι η επιρροή μας, ώστε το ζώο μας να υπακούσει.
Βόλτα με το σκύλο
Τις επόμενες ημέρες επαναλαμβάνουμε τις ασκήσεις «Φόις» (στο πόδι), «Ζίτς» (κάτσε), «Πλάτς» (κάτω), «Μπλάιπ» (εκεί), «Χίια» (έλα), «Χόπ» (πήδα), δυσκολεύοντάς τες, σταδιακά ημέρα με την ημέρα ως εξής:
Περπατάμε με το ζώο σε πολυσύχναστους δρόμους από ανθρώπους και αυτοκίνητα ή ανάμεσα σε ζώα, καθώς και στην εξοχή ή ανάμεσα σε κομμάτια τροφής. Το σκυλί την ώρα που περπατάμε, δεν πρέπει να δίνει σημασία σε τίποτα από όλα αυτά, αλλά να βρίσκεται κολλημένο πάνω στο αριστερό μας πόδι. Εάν ξεφύγει από εκεί για τον οποιοδήποτε λόγο, το διορθώνουμε τινάζοντας και αμέσως μετά το χαϊδεύουμε.
Εάν προπορευθεί, αλλάζουμε κατεύθυνση 180 μοιρών προς τα δεξιά και τινάζουμε την αλυσίδα μας, προς το αριστερό μας πόδι. Μετά από δέκα μέτρα περίπου το ξανακάνουμε, ώστε να βρεθούμε στην αρχική μας πορεία. Στις διαδρομές αυτές, οι οποίες πρέπει να διαρκούν 15 λεπτά περίπου, θα δώσουμε ένα «Ζίτς» ή ένα «Πλάτς» ανά 100 έως 150 μέτρα.
Διορθώστε τα λάθη
Οι απομακρύνσεις μας από το ζώο όταν αυτό είναι μπλοκαρισμένο με το «Μπλάιπ», αρχίζουν ανά 2 μέτρα μέχρι 8 και από τις δυο πλευρές του ζώου και φθάνουν ανά 10 μέχρι 40 τις επόμενες 8 ημέρες, αυξάνοντας ένα μέτρο την ημέρα και στις δύο θέσεις «Ζίτς» και «Πλάτς».
Όταν το ζώο εγκαταλείψει την θέση του, το διορθώνουμε και επαναλαμβάνουμε την άσκηση από την αρχή. Όταν το ζώο έχει πεισθεί πλέον να μην εγκαταλείπει τη θέση του «Μπλάιπ», τότε το τοποθετούμε στη θέση του «Πλάτς», σε απόσταση περίπου 8 μέτρων από ένα θάμνο, του λέμε «Μπλάϊπ» και απομακρυνόμαστε, πηγαίνοντας πίσω από το θάμνο. Μένουμε εκεί για 5 δευτερόλεπτα, εκτός οπτικού πεδίου του ζώου.
Μετά θα βγούμε να μας δει, κρυβόμαστε ξανά, μετράμε 10 δευτερόλεπτα και ξαναβγαίνουμε. Ξανακρυβόμαστε 20 δευτερόλεπτα και ξαναβγαίνουμε. Το επαναλαμβάνουμε αυτό, αυξάνοντας κάθε φορά 10 δευτερόλεπτα μέχρι να συμπληρώσουμε 50 δευτερόλεπτα κρυμμένοι. Εάν το ζώο σε κάποια φάση της άσκησης εγκαταλείψει τη θέση του, με μία δύναμη 10 κιλών σταθερή προς τα επάνω, το ξαναγυρνάμε σε αυτή και διορθώνουμε για «Πλάτς», ξαναρχίζοντας από την αρχή.
Διαλέξτε ήσυχο μέρος
Την επόμενη ημέρα σε διαφορετική τοποθεσία, θα επαναλάβουμε την άσκηση, αυξάνοντας 20 δευτερόλεπτα αυτή τη φορά, μέχρι να συμπληρώσουμε ενάμισι λεπτό. Την τρίτη ημέρα, αυξάνουμε μέχρι 5 λεπτά. Οι αποστάσεις που θα κρυβόμαστε από το ζώο στις δύο τελευταίες ασκήσεις, μπορεί να μεγαλώσουν μέχρι 25 μέτρα. Διαλέγουμε πάντα ένα ήσυχο μέρος.
Στην διάρκεια αυτών των 8 πρώτων ημερών, δίνουμε πολύ λίγες ανακλήσεις στο ζώο, 2 ή 3 σε κάθε μάθημα, ώστε να μην βρίσκεται σε αγωνία πότε θα του δοθεί η ανάκληση και να μένει στη θέση του «Μπλάιπ» ήρεμα. Τα άλματα τα οποία κάνουμε στην αρχή, γίνονται μαζί με το ζώο και προς τις δύο μεριές του εμποδίου και έχουν ύψος γύρω στο μισό μέτρο. Στη συνέχεια πηδάει μόνο το ζώο και αμέσως μετά επιστρέφει. Κάθε φορά που βλέπουμε ότι το ζώο υπερπηδά άνετα το εμπόδιο, αυξάνουμε το ύψος κατά 10 εκατοστά μέχρι το ύψος του ενός μέτρου.
Όταν σταματάμε απότομα μετά από κάποια πορεία με το ζώο στο «Φόις», την ώρα που σταματάμε, προφέρουμε το παράγγελμα «Στοπ». Εάν το ζώο ξεπεράσει το ύψος του ποδιού μας, τινάζουμε την αλυσίδα με το αριστερό μας χέρι, προς τα πίσω. Ξαναρχίζουμε το περπάτημα και μετά από λίγα μέτρα, ξαναδίνουμε «Στοπ», μέχρις ότου να μην μας προσπερνά όταν σταματάμε, αλλά να φρενάρει δίπλα στο πόδι μας.
Πώς να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του
Από την τρίτη κιόλας ημέρα, από την έναρξη της βασικής εκπαίδευσης, αρχίζουμε και περνάμε το σκύλο από διάφορα εμπόδια, τα οποία έχουν αυξανόμενη δυσκολία και τα οποία στην αρχή τα φοβάται και αρνείται να τα περάσει. Θα το αναγκάσουμε να το κάνει μαλακά, αλλά ανυποχώρητα και κατ’ αυτόν τον τρόπο, βλέπει ότι ένα πράγμα το οποίο φοβόταν να το κάνει, τελικά δεν ήταν τόσο φοβερό όσο το έβλεπε στην αρχή. Θα ανακαλύψει λοιπόν, ότι ο ιδιοκτήτης του, είχε δίκιο και την επόμενη φορά θα τον εμπιστευτεί περισσότερο.
Δώστε σημασία στην ψυχολογία του σκύλου
Κατά την διάρκεια των μαθημάτων υπακοής και όταν δούμε ότι το σκυλί αρχίζει να κουράζεται, μπορούμε να χαλαρώσουμε την πίεση, κάνοντας λίγα αρχικά μαθήματα φέρμας. Έτσι το κουτάβι αισθάνεται ανετότερα και δένεται με τον ιδιοκτήτη του περισσότερο.
Η επιτυχία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την στιγμή που θα επιλέξουμε να αρχίσουμε τα μαθήματα, διότι εάν το κουτάβι δεν βρίσκεται στην κατάλληλη ψυχολογική διάθεση, οι πιθανότητες επιτυχίας, θα είναι περιορισμένες. Δεν πρέπει να είναι ούτε εκτός εαυτού από υπερβολικό ενθουσιασμό, ούτε πιεσμένο ψυχολογικά. Έχει προηγηθεί ένα ελαφρύ πεντάλεπτο ντρεσσάρισμα και μετά από λίγα χάδια, του παρουσιάζουμε μία πετσέτα, την οποία έχουμε δέσει κόμπους, έτσι ώστε να μοιάζει με μπάλα και την κινούμε μπροστά του, εξωθώντας το να την πάρει από τα χέρια μας.
Όταν αυτό συμβεί και ενώ κρατάει την πετσέτα στο στόμα του, εμείς το χαϊδεύουμε ήρεμα, μαλακά δύο ή τρεις φορές και μετά του την παίρνουμε μαλακά από το στόμα, λέγοντας πολύ ήρεμα το παράγγελμα «Άστο», συνεχίζοντας όμως να το χαϊδεύουμε. Εάν το ζώο μετά από αυτό δείχνει αρκετά ορεξάτο, τότε ρίχνουμε την πετσέτα 1 ή 2 μέτρα μακριά του και αυτό τρέχει, την παίρνει και έρχεται σε εμάς χαρούμενο. Τότε εμείς χαϊδεύουμε το ζώο επαινώντας το, χωρίς στην αρχή να πιάσουμε την πετσέτα και μετά την παίρνουμε μαλακά, προφέροντας το ίδιο παράγγελμα.
Δεν επαναλαμβάνουμε την άσκηση παρά μόνο την επόμενη ημέρα, αυξάνοντας την απόσταση που του ρίχνουμε την πετσέτα κατά 1 έως 2 μέτρα, προσθέτοντας το παράγγελμα «Πάρτο» κατά τη στιγμή της εκτόξευσης του αντικειμένου. Κάθε μέρα μπορεί να επαναλαμβάνεται αυτή η άσκηση-παιχνίδι, μία ή δύο φορές, όχι περισσότερο, διότι εάν βαρεθεί και δεν την εκτελέσει, δεν μπορούμε να του το επιβάλλουμε τουλάχιστον στο στάδιο αυτό, για να μην δημιουργήσουμε κακή εντύπωση στο σκύλο και σταματήσει να μας έχει εμπιστοσύνη. Η απόσταση στην οποία πρέπει να φθάσουμε να κάνει επαναφορά στο στάδιο αυτό, είναι τα 10 έως 15 μέτρα.
(συνεχίζεται)
Του Θωμά Πετρόχειλου
